sábado, 2 de julio de 2011

La saudade.

Saudedes de Rosalia de Castro.

                                                                   Airiños, airiños aires,
airiños da miña terra;
airiños, airiños aires,
airiños, leváime a ela.

Sin ela vivir non podo,
non podo vivir contenta,
que adonde queira que vaia,
cróbeme unha sombra espesa.
Cróbeme unha espesa nube
tal preñada de tormentas,
tal de soidás preñada,
que a miña vida envenena. 



    Saudades de Claribel Alegría.



Quisiera creer
que te veré otra vez
que nuestro amor


florecerá de nuevo
quizá seas un átomo de luz
quizá apenas existan tus cenizas
quizá vuelvas
y yo seré cenizas
un átomo de luz
o estaré lejana.
No volverá a repetirse
nuestro amor.
                                                         

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Libros de Autores Extremeños: "La Raya. Una historia de contrabando"

  Autor:  Fran Serrano Diego el mochilero lucha por sobrevivir al hambre con el contrabando de café en la frontera hispano portuguesa. Los g...